Monteneqrolu Katarina Saric FF Nikšić Universitetində Fəlsəfə və Cənubi Slavyan ədəbiyyatı üzrə təhsil alıb FPN Podqoritsada sosial siyasət üzrə magistr dərəcəsini tamamladı. Sosial kontekstdə şeir və nəsr yazır.
Çoxsaylı antologiyalarda və böyük ədəbi saytlarda təmsil olunan müəllifdir.
Onun şeirləri və nəsri haqqında elmi əsərlər yazılmışdır. Əsərləri bir çox mükafatlara layiq görüldü, yeddi dilə tərcümə edildi.
Monteneqrolu şair Katarina Saricin şeiri heç vaxt döyüş meydanını tərk etməyən və düşüncələri uğrunda mübarizə aparan cəsur bir qadının səsidir. Onun poetik görüşləri zaman-zaman böyük feminist şairlərin poetikasından keçir.
O sözün həqiqi mənasında qadının iç dünyasını detallarına qədər oxucuya çatdırır.
ŞƏKƏR YAĞMURU
Mənə mesaj olaraq bir mətnlə yaxınlaşmayacaqsan, Şəkər!
Haralıyam, peşəm nədir kimi bir sualla…
Çox tez hiss edəcəksən
Danışıq dilindən dəhşətə düşdüyümü
Hazır formulların ürəyimi bulandırdığını
Mart ayında doğulduğumu
Və mavi rəngi sevdiyimi
Dağınık bir “Vikinq” sıçrayışında mənə tərəf qaçacaqsan
Artıq rezerv edilmiş bir park kimi
Baş ağrısından işkəncə olmuş kimi
Bazar olacaq və həssas dərim üçün
Krem aldığım aptek işləməyəcək
Evlənməyəcəksən, boşanmayacaqsan
Ya da qarmaqarışıq bir münasibət içində olmayacaqsan
Sadəcə palçıq içindən keçənlər kimi yorulacaqsan
Yağmur yağacaq
Və hər zamanki kimi çətirim olmayacaq
Hind Okeanında bir tısbağaya toxunduğunu soruşacaqsanq ürur və ya utanc hissi?
Sənə sunami qayalarının altından topladığım mərcan rəngli dırnaqları göstərəcəyəm
Seylon sahilləri yox olduğundam məni arxa daxmaya aparacaqsan
romlu bir çay üçün ən yaxın restorana
və mənə yol boyu dostluqlarından danışacaqsan
Silecek səsi duyulacaq
Dumanlı şüşəyə üfürəcəyəm
yol xəritəsini cıracaqsan
Zirehli evim şüşədən düzəldilmiş kimi dağılacaq
Kirpiklərinin üzərindən keçəcəm
tikanlı məftil arasından
və bir qaranquş gedişi ilə gözünün dibinə dalacağam
Köhnə video cihazında "Kəpənək"i milyon dəfə geri çəkdiyimi biləcəksən
Azadlığa uçmağı xəyal etdiyimi belə...
Cibindən bir torba qızılı rəngdə tütün çıxaracaqsan.
büküb bütün qorxularımızı çəkəcəyik
havalı arzularımızı
Mavi tüstülərdən keçəcəyik
və külün içində bir çiçək əkəcəyik
yağmur yağacaq
su kimi böyüyəcək çiçəyimiz
FLAŞ
Günortadan sonra yağışa dözə bilmirəm
caz və keçmişə dönməyə dözə bilmədiyim kimi
geriyə dönüb baxdığımda
günəşin qürubunda maşın sürməyimiz...
Siqareti uçuşda bitirməyimiz
Dadsız saqqıza dözə bilmirəm
çiyələk və balonların partlaması
məhdudiyyətsiz bu şirin zarafat
dördyolda ayaqlarımı sığallayıram
başımı pəncərədən çıxarıram
külək saçlarımı yelləyir
dözə bilmirəm
musiqi qutuları üçün yol kənarındakı gözyaşlarına
şeir gecələri kapuçino dadındadır
hər yeni sevdiklərimi məhv edən yaralar
Ya da uzaq məsafəli sevgilərə bənzər kimi...
Hər körpünü yandıran bu lənətlənmiş zəifliyə dözə bilmirəm
amma davranışları əbəs
məni məsumluğumda tənha buraxır
sonsuza qədər açıq olan bir yaranın üstünə palçıq vurur
mənə yenidən acı verir
məni öldürmək əvəzinə
Yağışa dözə bilmirəm,
caz səsinə də,
fasiləsiz olaraq daima bu dəyişməz hislərə...
Məbədlərdə partlayışlar kimi
və yolun yanmış qoxusu
həmişə o dəyişməz küllərdən gəlir
FOTO
- Bu həyatın fotosunu sənə buraxıram
bir çanta dolu qəhvə
və sobada albalı dadında tort
və o ayaqqabılar - ad günüm üçün hədiyən
/bir ölçü çox böyük/
Uydurulmuş hayküylər...
şəhər kənarı yataqxanalarda
bu həftə sənin üçün planlaşdırılır
/və kağız qırıntıları
Bu gün tərk edildim
Küləklərə ürək verdim
Torpido gözünden rötuşlanmış gerçekliğimi alıyorum
unutulmuş el yazması
ve eşzamanlı çevirideki son başarısız girişimi
benden sana ve geri
/mantıksal düzeyden gerçeklik düzeyine/.
Əlcək deşiklərindən həyatın gerçəklərini hiss edirəm
unudulmuş əlyazması...
və tərcümələrimdə son uğursuz cəhdi
Bütün görmədiklərini sənə buraxıram
barmaqlarına sıxılmış klaviatura düymələri
İkinci dərəcəli modelləşdirilmiş gerçəklik
Gözəl bir dizaynda
buludların köpüyü
sənin dəyişən eqon
Paralel kainatın yaradıcısı
bu virtual yer və göy üzü
Mən səni tərk edirəm.
Təqlid etmirəm.
Heç vaxt təqlid etmirəm.
Şərh Yazın